Δεν είναι λίγοι οι καλλιτέχνες εκείνοι που εμπνεύστηκαν για τα έργα τους από την Ελληνική επανάσταση και μάλιστα συνέβαλαν με αυτά στη δημιουργία ενός κλίματος φιλικού προς τις προσπάθειες των Ελλήνων. Ας δούμε κάποια από αυτά τα έργα
Η Σφαγή της Χίου
Η Σφαγή της Χίου (Scène des massacres de Scio) είναι πίνακας του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά, και έχει ως πηγή έμπνευσης την σφαγή της Χίου το 1822 όπου σφαγιάστηκαν από τον οθωμανικό στρατό κατά το δεύτερο έτος της Ελληνικής Επανάστασης χιλιάδες Έλληνες.
Το Ελληνόπουλο
Πρόκειται για το ποίημα του Βίκτωρος Ουγκώ, ο οποίος ήταν γνωστός για τον φιλελληνισμό του (παρακάτω σε μετάφραση Κωστή Παλαμά) και έχει εμπνευστεί από ένα Ελληνόπουλο (και από την καταστροφή της Χίου), το οποίο συμμετείχε στη στράτευση παιδιών στον απελευθερωτικό αγώνα.
Τούρκοι διαβήκαν, χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
Η Χίο, τ’όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,
με τα κρασιά, με τα δεντρά
τ’ αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια
και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια
καθρέφτιζε μεσ’ τα νερά.
Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι απάνου εκεί στο βράχο,
στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο
κάθεται, σκύβει θλιβερά
το κεφαλάκι, στήριγμα και σκέπη του απομένει
μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη
μες την αφάνταστη φθορά.
-Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτο στις ράχες
για να μην κλαις λυπητερά, τ’ ήθελες τάχα να ‘χες
για να τα ιδώ τα θαλασσά
ματάκια σου ν’αστράψουνε, να ξαστερώσουν πάλι
και να σηκώσεις χαρωπά σαν πρώτα το κεφάλι
με τα μαλλάκια τα χρυσά;
Τι θέλεις άτυχο παιδί, τι θέλεις να σου δώσω
για να τα πλέξεις ξέγνοιαστα, για να τα καμαρώσω
ριχτά στους ώμους σου πλατιά
μαλλάκια, που του ψαλιδιού δεν τάχει αγγίξει η κόψη
και σκόρπια στη δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν όψη
και σαν την κλαίουσα την ιτιά;
Σαν τι μπορούσε να σου διώξει τάχα το μαράζι;
Μήπως το κρίνο απ’ το Ιράν που του ματιού σου μοιάζει;
Μην ο καρπός απ’ το δεντρί
που μες στη μουσουλμανική παράδεισο φυτρώνει,
κι έν’ άλογο χρόνια εκατό κι αν πηλαλάει, δε σώνει
μες απ’ τον ίσκιο του να βγει;
Μην το πουλί που κελαηδάει στο δάσος νύχτα μέρα
και με τη γλύκα του περνάει και ντέφι και φλογέρα;
Τι θες κι απ’ όλα τ’ αγαθά
τούτα; Πες. Τ’ άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;
-Διαβάτη,
μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:
Βόλια, μπαρούτι θέλω, να!
Ο Oρεσίβιος
Ένας ακόμη ζωγράφος που εμπνεύστηκε από την ελληνική επανάσταση ήταν ο Βαυαρός Καρλ Χαγκ. Ο πίνακάς του Ο Oρεσίβιος απεικονίζει έναν Έλληνα πολεμιστή του 21 που από τα βουνά περνάει τους δρόμους της ελευθερίας. Βλέμμα αποφασισμένο, ανυπότακτο με υψηλό φρόνημα και ετοιμοπόλεμος. Το γύρω τοπίο βρίσκονται ερείπια αρχαιοελληνικού ναού.
Η ήτα
Ο Οράς Βερνέ 1789 – 1863 ήταν Γάλλος ζωγράφος, που γεννήθηκε στο Παρίσι, απόγονος οικογένειας ζωγράφων και γιος του ζωγράφου Κάρολου Βερνέ. Θεωρείται από τους πιο σημαντικούς οριενταλιστές καλλιτέχνες στη Δυτική Ευρώπη. Στο έργο του η ήτα βλέπουμε έναν Έλληνα να πάτά το πτώμα Τούρκου τον υπηρέτη του να αποκεφαλίσει το αφεντικό του (Φωτό από κάτω).
RSS Feed